Szkoła Muzyczna I Stopnia im. Kompozytorów Polskich w Kraśniku

Rafał Czarnacki

Absolwent Szkoły Muzycznej im.Kompozytorów Polskich w Kraśniku. Tym razem jako dyrygent zespołu towarzyszącemu znanemu artyście Stanisławowi Sojce! BRAWO!!! Kolejny przykład na to że muzyka niesie ze sobą wiele możliwości trzeba tylko chcieć i kochać to co się robi!

Łucja Walas

Absolwentka Szkoły Muzycznej im. Kompozytorów Polskich w klasie fortepianu Pani E. Zielińskiej. Po ukończeniu szkoły kontynuuje nadal kształcenie ukierunkowane na scenę wokalną. W tej drodze towarzyszy jej tata, który akompaniuje córce podczas występów na fortepianie. Łucja swoim głosem "czaruje" publiczność. Udzielając również wywiadów nieustannie pogłębia swój talent i umiejętności u wielu znanych wokalistów.

Henryk Lankamer

Nazywam się Henryk Lankamer. Swoją edukację muzyczną rozpocząłem wraz z powstaniem naszej Szkoły Muzycznej w 2005 roku. Po ukończeniu studiów na Akademii Muzycznej w Katowicach wróciłem do Kraśnika. Aktualnie pracuję jako nauczyciel gry na fortepianie oraz stroiciel. Cieszę się, że mogę kształcić młode pokolenie kraśnickich pianistów.

Michał Karwowski

Wszechstronność i delikatność gitary sprawiły, że wybrałem właśnie ten instrument. Instrument, o którym sam Ludwig van Beethoven powiedział, że jest miniaturą orkiestry samą w sobie i miał w tym absolutną rację. Możliwość naśladownictwa przez gitarę różnych dźwięków urozmaica grę na niej.

Gitarę można zabrać na ognisko i cieszyć jej akompaniamentem przy śpiewie, grać proste melodie, lecz także prawdziwie solistyczne utwory, które wymagają podobnej wirtuozerii jak utwory Chopina na fortepianie. Bogactwo stylów, którymi można operować, sprawia że na tym instrumencie trudno się nudzić, a podróż po nich - od muzyki klasycznej, flamenco po rozrywkową - daje prawdziwą przyjemność i sprawia, że nie chce się z gitarą rozstać.

Własną edukację na gitarze rozpocząłem dość późno, początkowo było to dla mnie hobby, jednak szybko przerodziło w się pasję, która stała się istotną częścią mojego życia. Wiedza, którą zdobyłem w szkole i na akademii, pozwoliła mi rozwinąć umiejętności i dała podstawę do przekazywania jej dalej.

Praca w szkole utwierdziła mnie przekonaniu, że grę na tym instrumencie można rozpocząć w każdym wieku, a warto, bo może to być początkiem przygody, która - niezależnie od tego czy zakończy się na graniu prostych akordów przy ognisku czy poniesie nas dalej w muzyczną podróż - da nam niesamowitą satysfakcję.

Żaneta Magryta-Sidoruk

I i II stopnia w Zamościu. Studia magisterskie ukończyła na Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie prof. dr hab. Urszuli Marciniec- Mazur. Swoje umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich pod kierunkiem takich pedagogów jak K. Michalik, K. Sperski, T. Strahl, M. Flaksman. Obecnie zawodowo związana z Teatrem Muzycznym w Lublinie jako Pierwszy Koncertmistrz grupy wiolonczel. Występuje w różnych formacjach muzycznych jako kameralistka a także solistka. Zajmuje się także pedagogiką- prowadzi klasę wiolonczeli w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia im. Kompozytorów Polskich.

Jako solistka zadebiutowała na II roku studiów na scenie Orkiestry Symfonicznej im. Karola Namysłowskiego wykonując Kol Nidrei - M. Brucha z towarzyszeniem orkiestry. Współpracowała również z Orkiestrą Reprezentacyjną Wojsk Lądowych we Wrocławiu, biorąc udział w cyklu koncertów. W roli solistki występowała również na Festiwalach Tempus Paschale oraz Viva Polonia.

Na co dzień aktywnie współpracuje z zespołami i orkiestrami kameralnymi. Wielokrotnie koncertowała z Capella Sacromontana propagując polską muzykę oratoryjną za granicą, oraz współpracując jako muzyk orkiestrowy przy festiwalach międzynarodowych.

Jest założycielką kwartetu wiolonczelowego, oraz członkiem zespołu Unity Trio.

Aleksandra Mikołajczyk

Od najmłodszych lat muzyka była wszechobecna, z racji zawodu moich rodziców. Wspólnie śpiewaliśmy a rodzice grali na instrumentach. Już w wieku przedszkolnym postanowiłam pójść do szkoły muzycznej, ponieważ imponowało mi jak grały uczennice mojej mamy. Początki były bardzo przyjemne, popisy i piękne stroje sprawiały, że czułam się wyjątkowo. Prawdziwa inspiracja pojawiła się w momencie kiedy ze szkołą muzyczną zaczęłam wyjeżdżać do Warszawy i uczestniczyć w "poważnych" koncertach znanych wykonawców. Dziś po wielu sukcesach i porażkach myślę, że nie chciałabym robić nic innego. Muzyka to moja pasja.

Przemysław Raczek

Naukę w szkole muzycznej rozpocząłem w wieku siedmiu lat od gry na skrzypcach i był to pomysł mojej mamy, a że byłem posłusznym dzieckiem, po prostu się nie sprzeciwiałem. Po sześciu latach zmieniłem instrument na altówkę i tak pozostało do dziś. Ćwiczyłem zwykle sumiennie, choć nie zawsze (jak dziś spojrzę na to z perspektywy nauczyciela) prawidłowo. Dopiero kilka lat po skończeniu uczelni muzycznej przekonałem się, że zawód muzyka jest tym co lubię robić najbardziej i czymś co sprawia mi ogromną satysfakcję, zarówno w sferze wykonywania koncertów, jak i nauczania gry na instrumencie. Z mojej historii wynika chyba, że czasem jak się popłynie z prądem, można dopłynąć we właściwe dla siebie miejsce.